کابل – ۱۹ میزان ۱۳۹۹خ.
گزارشگر: فخریه رادفر
شماری از خانوادههای فقیر پایتختنشین در آستانهی فصل سرمای زمستان، بهدلیل گران بودن مواد سوخت از زبالهها برای پختوپز و گرم کردن خانههای شان استفاده میکنند.
این خانوادهها که شمار زیاد شان را خیمهنشینان تشکیل می‌‌دهد، از سالها بهاینسو بهدلیل جنگ و ناامنی بیجا شده و در پایتخت مسکن گزین شدهاند.
برخی از این خانوادهها باآنکه میدانند سوزانیدن زبالهها به صحت و محیط زیست شان مضراست؛ اما به گفتهی خودشان، ناداری و فقر راهی دیگری برای شان نگذاشته است.
قندیگل باشندهی خیمهنشین در منطقهی عقب شهرک آریا که بهگفتهی خودش با کار روزمزدی و لباسشویی نانآور خانوادهی پنج نفری است، میگوید که افزونبر کمایی کردن پول یک کیلو پیازوکچالو، مجبوراست مقداری زباله هم برای پختن کچالو گردآوری کند. زیرا توان خرید چوب و گاز را ندارد.
او درحالیکه با سوختاندن چند کفش کهنه و زباله در دیگدان مصروف گرم کردن آب برای لباسشویی است، به خبرنگار پیک میگوید: « آبما از چکک و ناوهی باران، نانما بهگدایی و سوختما هم بوت و پلاستیک، زندگی ما همیناست ». 
نظرمحمد ۸۰ ساله باشندهی منطقه چمن ببرک ناحیه چهارم شهر کابل نیز، از فرارسیدن سرمای زمستان نگران است و میگوید که نان شبانهروزی را به گدایی و یا از پسماندههای هوتلها تمویل میکند؛ اما حیراناست که سرمای زمستان را در کلبهی بیدر و کلکین و بخاری و مواد سوخت، چگونه سپری خواهد کرد.
او میافزاید که در فصل زمستان، حتا توان پیدا کردن نان شبانهروزی را ندارد، چه رسد بهاینکه مواد سوخت برای گرم نگهداشتن خود و خانوادهاش مهیا کند.
بهباور برخی از فروشندهها و بازرگانان مواد سوخت (چوب، گاز و ذغال)، هرازگاهی که تقاضا بیشتر شود، بههمان اندازه نرخونوا هم بالا میرود.
نثاراحمد فروشندهی چوب سوخت در منطقهی برهکی ناحیه چهارم شهر کابل، میگوید که تا یک هفته پیش یک خروار(یک تُن) چوب خشک ارچه و توت و زردآلو … را ۶ تا ۶ونیم هزارافغانی خرید و فروش میکردند؛ اما اکنون بین ۷ تا ۹ هزار افغانی بهفروش میرساند.
اما اینکه چرا بهای مواد سوخت به یکبارهگی افزایش مییابد، صیام پسرلی سخنگوی اتاق تجارت و صنایع بهاین باوراست که از یکسو افزایش تقاضا و ازسوی دیگر، حضور و دخالت فروشندهگان محتکر و فرصتطلب در بازار مواد سوخت، سبب بالارفتن نرخها و اعتراض شهروندان میشود.
درحالیکه اُفت اقتصادی شهروندان کشور بهدلیل انتشار ویروس کرونا درسال روان، بیپیشینه خوانده شدهاست؛ باتوجه به وضعیت بد اقتصادی که درآستانهی زمستان سرد دامنگیر مردماست، اگر مسوولان دولت، نهادهای مدد رسان و بازرگانان ملی دست کمک و یاری بهمردم ندهند، احتمال فاجعهی انسانی در زمستان پیشرو، بهدور نخواهد بود.
